آینده ای درخشان در انتظار اکس باکس است

اکنون ۱۶ سال از معرفی اولین اکس باکس توسط بیل گیتس می گذرد و صنعت بازی های رایانه ای از آن زمان دچار تغییر و تحول اساسی شده است. به نظر می رسد که این صنعت دوباره در آستانه تغییراتی شگرف قرار دارد. شاید پیش بینی آینده این بازار کمی دشوار باشد اما ما می خواهیم به شما بگوییم چرا باید به آینده اکس باکس بسیار خوش بین بود و چرا احتمالا محصول مایکروسافت، کنسول ها را باز تعریف خواهند کرد؟

مایکروسافت در نمایش E3 امسال پرده از نسخه باریک تر Xbox One و همچنین پروژه اسکورپیو برداشت. اما نکته بسیار مهم این مراسم ویژگی بسیار جالب Xbox Playing Anywhere بود. با این ویژگی کاربران با یک بار خریدن بازی، می توانند آن را بر روی کنسول اکس باکس و رایانه های ویندوز ۱۰ بازی کنند. به نظر می رسد این ابتدای راه بلند مایکروسافت برای تبدیل کردن پلتفرم بازی های رایانه ای خود، به یک بستر منحصر به فرد، باشد. روزگاری نه چندان دور بازی کردن تنها بر روی کنسول یا رایانه های شخصی معنا پیدا می کرد. امروز تلفن های همراه بستر بزرگی برای شرکت های بازی سازی هستند و واقعیت مجازی آمده است تا این صنعت را دچار تغییر و تحول اساسی کند.

درست است که مایکروسافت در این راه با رقیبی بسیار قدرتمند به نام سونی دست و پنجه نرم می کند و هم اکنون نیز از نظر فروش تعداد کنسول عقب افتاده است، اما همانطور که قبلا گفته شد، صنعت بازی دیگر تنها وابسته به کنسول ها نیست. در آینده نزدیک آن کسی برنده است که تجربه بهتر و کامل تری را به مخاطبان در همه زمینه ها عرضه می کند، نه آن کسی که تنها کنسول خوبی می سازد. ابزار های در اختیار مایکروسافت بسیار کامل تر از سونی است. آن ها قادر هستند شما را در یک تجربه شریک نمایند. تجربه ای از بازی که در همه نقاط به همراه شما باشد. در تلفن همراه، کنسول، رایانه، واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و… مایکروسافت در نظر دارد در عوض فروش بازی به تنهایی، امکان بازی کردن را به شما بفروشد.

اکس باکس، فراتر از کنسول

اکس باکس از ابتدای راه قرار نبود یک کنسول بازی تنها باشد. مایکروسافت از روز اول این وسیله را ساخت تا در اتاق نشیمن خانه آرام بگیرد و برای اعضای خانواده محتوای رسانه ای فراهم نماید. این که چرا و چه شد که برنامه های مایکروسافت در این زمینه به بار ننشست، را باید در خیلی از عوامل جُست. از جایگزین نشدن اینترنت به جای شبکه های کابلی گرفته تا ضعف ساختار دستگاه و البته وجود رقیبی همچون سونی که مایکروسافت را مجبور کرد تمامی توان خود را بر روی رقابت بر سر بازی بگذارد. البته از اشتباهات شرکت هم نباید گذشت. شبکه اولیه اکس باکس لایو تنها توسط Broadband قابل اتصال بود و در حالی که سرویس های Dreamcast Online و PlayStation 2’s Online به عنوان رقبای شبکه لایو، رایگان بودند، مایکروسافت بابت اشتراک خدمات خود پول می گرفت.

اما اکنون اوضاع کمی متفاوت است. مایکروسافت قصد دارد تا ویندوز را به اکس باکس بیاورد. این اقدام تنها برای یکی کردن فروشگاه بازی ها نیست. با آمدن ویندوز ۱۰ و قابلیت احتمالی اتصال موس و صفحه کلید به دستگاه، اکس را تنها یک وسیله بازی نمی توان دانست. بلکه آن را باید رایانه قدرتمندی دانست که قرار است به نشیمن خانه ها بیاید. روزی شعار و رویای مایکروسافت این بود که رایانه های شخصی ویندوزی را به روی میز هر خانه بیاورد، امروز آن ها می خواهند ویندوز را بر روی هر چیزی نصب کنند. از رایانه تا موبایل، اکس باکس، هالولنز، اتومبیل و حتی ماشین لباسشویی، همگی وسایلی هستند که ویندوز برای آن ها بهینه خواهد شد! آن ها همچنین می خواهند با اکس باکس جای شبکه های تلویزیونی را بگیرند. اکس باکس را تصور کنید که به برنامه های Groove Music و Movies & TV دسترسی دارد، قابلیت استریم بازی و بخش سریال دارد و از همه مهمتر با استفاده از کرتانا می تواند تمام وسایل خانه را کنترل کند! کافی است هنگامی که در حال راه رفتن در آشپزخانه هستید، از کرتانا که در قلب اکس باکس قرار دارد با صدای بلند بخواهید که چراغ اتاق را خاموش کند، یا زمانی که در اتاق خواب هستید با فرمان صوتی درخواست پخش موسیقی مورد علاقه تان را صادر کنید.

اما همه این ها زمانی ممکن است که مایکروسافت به وعده خوش در قبال آوردن ویندوز ۱۰ به اکس باکس به درستی عمل کرده و اینترنت اشیا را هر چه می تواند جدی بگیرد. آن ها به ما رویای خانه های هوشمند و متصل را نشان دادند، ولی این خانه ها باید یک جایی، یک اتاق فرمان داشته باشند. یک جایی شبیه اتاق نشیمن! از طرف دیگر آن ها باید محتویات چند رسانه را در فروشگاه خود قوی و قوی تر کنند. هنوز شبکه هایی مانند Netflix در این زمینه فرسخ ها از مایکروسافت جلو هستند. مطمئنا مایکروسافت نمی خواهد محتوای چند رسانه ای بر روی اکس باکس به سرنوشت iTunes دچار شود. جایی که اپل بازار خود را دو دستی تقدیم رقبای شخص سومی همچون اسپاتیفای و پاندورا کرده است.

شبکه لایو

درست است، زمانی که مایکروسافت لایو را بنیان نهاد، رقیب جدی در بازار حضور نداشت، اما امروز PlayStation Plus رقیبی بسیار جدی و خطرناک محسوب می شود. این در حالی است که سونی موفق شده است چیزی دو برابر مایکروسافت، کنسول نسل هشتمی به فروش برساند و کنسول بیشتر به معنای شبکه شلوغ تر و رونق بیشتر است. طبیعی است که گیمر ها به شبکه ای روی می آورند که دوستان شان در آن حضور دارند. آن ها عاشق بازی کردن به صورت شبکه هستند. این روز ها هیچ کس نمی خواهد به صورت آفلاین بازی کند، بنابراین مایکروسافت بایستی با ارائه پیشنهادات جذاب و عناوین انحصاری بیشتر به رقابت جانانه با سونی بپردازد و گیمر ها را در شبکه لایو نگه دارد.

مایکروسافت اما سلاحی در اختیار دارد که سونی از دسترسی به آن عاجز است و این صلاح احتمالا تبدیل به برگ برنده آن ها خواهد شد. مایکروسافت پیوند سنتی و دیرین با گیمر های رایانه ای دارد. آن ها که حرفه ای هستند و همیشه سر کیسه را به راحتی شل خواهند کرد. اگر مایکروسافت بتواند سازندگان معروف بازی را مجاب کند که بازی ها خود را بر روی استور ویندوز ۱۰ قرار دهند و خود نیز شبکه لایو را با رایانه های ویندوزی به اشتراک بگذارد، آنگاه می توان حدس زد که دیگر کسی حاضر به خرید پلی استیشن نخواهد بود. با این ترفند هم گیمر های رایانه ای راضی می شوند و هم به یک باره شبکه لایو با انبوهی از مخاطبین حرفه ای موجه خواهد شد. از افزایش درآمد این شبکه به خاطر هجوم پی سی گیمر ها که بگذریم، فراموش نباید کرد که سازندگان بازی نیز به پلتفرم مایکروسافت هجوم خواهند آورد و احتمالا این پلتفرم را غنی از عناوین انحصاری می کنند.

اما مایکروسافت بایستی از اشتباهات گذشته بیاموزد. در این میان جایی برای اشتباه نیست. بازی ها باید بر روی رایانه ها و اکس باکس تجربه ای یکسان را به مخاطبین ارائه کنند. نگرانی ها آنجا بیشتر می شود که این ادغام شروع مناسبی را به همراه نداشت. Gears of War: Ultimate Edition شروع نا امید کننده ای بر روی استور ویندوز داشت و گیمر های رایانه ای را که ۳۰$ برای آن پرداخته بودند بسیار عصبانی کرد. بازی با انواع لگ،  تاخیر و کلکسیونی از ایراد در گیم پلی روانه استور ویندوز شد و منتقدان را نیز علیه مایکروسافت و ایده وان استور شوراند.

این در حالی بود که بازی بر روی کنسول به زیبایی اجرا می شد. البته نمی توان انتظار داشت که اولین تجربه ارائه بازی های انحصاری اکس باکس بر روی ویندوز ۱۰، بهترین آن ها باشد ولی مایکروسافت باید هوشیار باشد که جامعه سخت پسند و حساس گیمر های رایانه ای را نمی توان بیشتر از این آزرد. آن ها سالیانه صد ها دلار برای داشتن بهترین تجربه در بازی هزینه می کنند و توقع دارند که بهترین تجربه را نیز کسب کنند.

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده و پروژه اسکورپیو

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد، اکس باکس ممکن است بتواند صنعت بازی های ویدیویی را متحول کند. مدت زمان زیادی بازی کردن تنها در کنسول و رایانه معنا می شد تا تلفن های همراه از راه رسیدند. درست است که همه ما بر روی تلفن های همراه خود بازی می کنیم ولی باز هم آن چیزی نیست که صنعت بازی را متحول کند. شاید بازی کردن با تلفن همراه برای اوقات بیکاری مناسب باشد ولی سخت افزار بسیار محدود و صفحه نمایش کوچک به توسعه دهندگان اجازه نمی دهد عناوین قدرتمندی را راهی این پلتفرم بکنند. از طرفی دیگر اکثر فروشگاه های نرم افزار محدودیت هایی را برای قیمت گذاری بازی ها اعمال می کنند و حتی اگر این محدودیت ها نبود آیا شما حاضر بودید برای یک بازی موبایلی هزینه ای چند ده دلاری انجام دهید؟ از این روی صنعت بازی های ویدیویی نیاز به یک دستگاه انقلابی دارد. دستگاهی که از تجربه صفحه نمایش سنتی پا را فرا تر گذاشته و حواس جدیدی از گیمر ها را درگیر خود کند. استودیو های بازی سازی می خواهند پول بیشتری از بازی ها به جیب بزنند و این مسأله تنها زمانی امکان پذیر است که آن ها توانایی ارائه تجربه ای نو را داشته باشند.

این جا آن نقطه ای است که پازل مایکروسافت کامل می شود. درست است که شرکت سونی با هدست PlayStation VR که به زودی عرضه خواهد شد و قیمت بسیار مناسبی دارد، دست خالی نخواهد بود، اما این جا آن نقطه ای است که متوجه می شویم منظور مایکروسافت از ارائه بی مقدمه ویندوز هالوگرافیک در حالی که کسی انتظار آن را نداشت، چه بوده و چه مقاصدی در سر می پرورانده است. ویندوز هالوگرافیک قرار است برای استفاده بر روی تمامی هدست های واقعیت مجازی و عینک های واقعیت افزوده عرضه شود. آن زمان است که با خیل عظیمی از این دستگاه ها مواجه می شویم که با اکس باکس یکپارچه می شوند. ممکن است بگویید که پلی استیشن نیز هدست واقعیت مجازی خود را دارد ولی واقعیت آن است که پلی استیشن یک هدست با یک قیمت و با یک کیفیت در اختیار گیمر ها می گذارد، چیزی که گیمر های حرفه ای اصلا دوست ندارند. با ویندوز هالوگرافیک تولید کنندگان می توانند انواع هدست های واقعی مجازی با طیف وسیعی از کیفیت و قیمت را عرضه کنند. این دستگاه می تواند یک هدست ۲۰۰ دلاری برای طرفداران سرگرمی یا محصولی گران قیمت مانند Oculus برای حرفه ای ها باشد. علاوه بر این سونی دست خود را از بازی کردن در عینک های واقعیت افزوده کوتاه می بیند. جایی که به عنوان بستری نوپا روز های اولیه پیدایش، را پشت سر می گذارد و هنوز از ظرفیت های بی پایان آن پرده برداری نشده است.

همچنین مایکروسافت با پرده برداری از پروژه بلند پروازانه اسکورپیو نشان داد که برای صنعت بازی های رایانه ای در واقعیت مجازی اهمیت زیادی قائل است. اسکورپیو می خواهد بیاید تا بازی هایی با کیفیت ۴K را به کاربران عرضه نمایید. چیزی که پیش از این سابقه نداشته است. این کنسول همچنین قرار است به جای قرار گرفتن در یک نسل، چندین نسل را پوشش دهد و این مورد نیز تنها با امکان ارتقای سخت افزاری شدنی خواهد بود. فرض کنید که دیگر نیاز نیست برای بهره بردن از حافظه یا رم بیشتر منتظر نسل بعدی کنسول ها بمانید. کافی است تا مانند یک رایانه شخصی پوشش کنسول خود را برداشته و رم آن را با یک رم جدید جایگزین کنید. مایکروسافت همچنین با این دستگاه گیمر های رایانه ای را هدف قرار داده است. کسانی که هرگز بازی کردن بر روی کنسول ها را جدی نمی انگاشتند، حالا ممکن است با عرضه ابر کنسول جدید، نظر خود را در این زمینه تغییر دهند.

همه این موارد نیز البته با اما و اگر های فراوانی مواجه است. اما و اگر هایی بسیار جدی مانند، استقبال شرکت های سخت افزاری از ویندوز هالوگرافیک، استقبال سازندگان بازی از واقعیت مجازی و افزوده و استقبال کاربران از پروژه اسکورپیو. باید دید آیا مایکروسافت خواهد توانست پروژه عظیم خود برای تبدیل اکس باکس به وسیله ای برای همه اقشار و همچنین به کنسول محبوب گیمر ها عملی کند یا خیر.

نظر شما در این زمینه چیست؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

61 پست

حسین محمدزادهلیسانس مدیریت. (تکنولوژی دوست داشتنی ترین چیز در دنیا است)